Op de Gedenkplaats Kamp Haaren herdenken we wat zich in de Tweede Wereldoorlog in en rond het Grootseminarie in Haaren (Noord-Brabant) afspeelde. De Duitse bezetters hadden celruimte nodig en vorderden daarom het gebouw, waar tot dan toe priesters opgeleid werden. Tijdens de bezettingsjaren was het een Polizei- und Untersuchungsgefängnis.

Het gebouw was door hen in gebruik van november 1941 tot en met september 1944. Ze brachten er Indische (ook wel Buchenwalders genoemd) en preventieve gijzelaars onder. Deze Indische groep werd in gijzeling genomen als een represaille op het interneren van Duitse onderdanen in het voormalige Nederlands-Indië. De preventieve gijzelaars waren Nederlanders die, met hun leven, zouden moeten betalen, als er door het verzet acties, lees aanslagen, tegen de Duitse bezetter ondernomen werden. Uiteindelijk werden er enkele gijzelaars geëxecuteerd.

Daarnaast werden er in Haaren ook gevangenen opgesloten. De laatste groep bestond uit landgenoten, die verdacht werden van verzetsdaden en/of lid waren van verzetsgroepen, daaronder agenten die slachtoffer werden van het Englandspiel, maar er zaten ook Joden, zwarthandelaren, smokkelaars en grensoverschrijders bij. De meeste gevangenen werden op transport gesteld naar anderen kampen waar velen van hen omkwamen.